Meditasyon yapmanın faydalarınıa dair yapılan bilimsel araştırmalar artık insan zihninin kendi kendine 3 bileşeni hayatına dahil ettiğinde kendi yaşamı üzerinde nasıl etkilere sahip olabileceğini bizlere gösteriyor. Bu üç bileşen ( dikkati odaklamak, farkındalık açmak ve nazik bir niyet inşa etmek) meditasyon esnasında tek bir çatı altında birleşiyor diyebiliriz.

Ana hatlarıyla sinir sistemimizin iki farklı aktivasyonu vardır : Biri sempatik sinir sistemi (sıklıkla sinirli gergin ve heyecanlı olmamızı sağlayan sistem) bir diğeri ise parasempatik sinir sistemi (sakin dikkatli anlayışlı olmamızı sağlayan sistem). Meditasyon yapmak parasempatik sinir sistemimizi aktive ettiği için ruh hali olarak daha dingin sakin ve mantıklı olmamızı olanak tanıyor. Sanıldığının aksine sempatik sinir sistemini parasempatik sinir sistemine dönüştürmek için çok uzun süreli meditasyon yapmak gerekmiyor. Günde 10 dakika meditasyon yapmak oldukça yeterli bir süre. Çoğumuz yoğun iş hayatı koşturmalı gündelik rutin içinde değil meditasyon yapmak

planladıklarımızı yapmak için bile fırsat bulamadığımızdan şikayet ediyoruz. Tam da bu noktada üç derin nefes almanın ve gözlerimizle bulunduğumuz ortamı taramanın parasempatik sinir sistemimiziaktive etmenin en basit egzersizlerden biri olduğunu artık biliyoruz.

Meditasyon yaparken zihnimizde gözlemleme ve modifiye etme kanallarını açmış oluyoruz. Etrafımızda ne olup bittiğini gözlemlemek değiştirebileceklerimi fark etme kapısı aralıyor. Dolayısı ile mecbur kalınan bir hayat değil seçilmiş bir hayat yaşama imkanı ile tanışıyoruz. Aynı zamanda gözlemlemek duygularımızı fark etmemizi ve duygusal düzenleme yapmamıza imkan tanıyor. Ek olarak duygusal düzenleme yapan kişilerin odaklanma kapasitindeki artış son zamanlarda bilimsel çalışmaların üzerinde durduğu diğer önemli bir konu. Duygusal ve zihinsel odaklanmayı bedensel farkındalığı da eklediğimiz bir meditasyon uygulaması depresyon anksiyete ve panik bozukluk gibi psikolojik belirtiler de azalma sağlarken gereksiz dikkatinden önüne geçiyor. Meditasyon yapmak için belirli bir zaman oluşturulduktan sonra meditasyona karşı oluşan önyargılardan biri ise uygulamayı yaparken zihnin bir türlü durdurulamayışıdır. Zihni durdurmaya çalışmak zaten boşa bir çabadır ve kabul etmemiz gereken zihnin uçuşan bir sistemi olduğu kimi zaman geçmişe kimi zaman geleceğe gittiğidir. Meditasyon esnasında zihnin uçuştuğu fark ettiğimiz an yapmamız gereken zihni tekrar nazikçe şimdiye ve uygulama yaptığımız ana geri davet etmektir.

Bağışıklık sistemimiz ve Endokrin sistemimiz yaşadığımız stres ve sıkıntılı durumlara karşı verdiğimiz tepkiler konusunda birbirine bağlı çalışırlar. Strese karşı ne kadar uzun süreli bir iyileşme (psikolojik sağlamlık kazanmak) sağlıyorsak bağışıklık ve endokrin sistemimizin taban çizgisine geri dönmesi de o kadar uzun sürüyor. Böylece bu iki sistemde kronik bir aktivasyon yaratmış oluyoruz. Aslında istediğimiz iki sisteminde gerçekten gerektiğinde aktif olmalarını sağlamak. Fakat kronik aktivasyonda olduklarında gerekli gereksiz her durumda çalışıyor olmaları gerçekten ihtiyacımız olduğunda iyileşmenize yardımcı olamıyor olmalarına sebebiyet veriyoruz. İşte tam bu sırada psikolojik sağlamlık için çok önemli bir rol oynuyor ve her gün 10 dakikalık meditasyon psikolojik ve fizyolojik alanlarda olumlu etkileri kendi başımıza oluşturmamıza olanak sağlıyor.