DEHB, bireylerin dikkatlerini toplamakta zorlanmalarına, aşırı hareketlilik ve dürtüsellik gibi davranışlar sergilemelerine, sosyal ilişkilerde, akademik ve mesleki alanlarda işlev düşüklüğü yaşamalarına yol açan nörogelişimsel bir bozukluktur. DEHB belirtileri genellikle okul öncesi dönemde ortaya çıkmakla birlikte, bazı bireylerde tanı daha ileri yaşlarda konulabilir. Yetişkinlikte DEHB, çoğunlukla çocukluk döneminde gözden kaçan semptomların bir uzantısı olarak kendini gösterir. Ayrıca, travmatik beyin hasarı gibi nedenlere bağlı olarak bireylerde ikincil DEHB gelişme riskinden de söz edilebilir. 

DEHB bulunan bireylerde, bu durumu tetikleyen veya artıran çeşitli faktörler gözlemlenmiştir. Genetik geçiş (ebeveyn ya da kardeşte DEHB öyküsü), travmatik beyin hasarı, anne karnında veya erken dönemlerde çeşitli çevresel risklere maruz kalma, hamilelik döneminde sigara-alkol-madde kullanımının olması ve erken doğum gibi bulguların DEHB geliştirme riskini etkilediği bilinmektedir.

DEHB belirtilerini üç ana grupta toplayabiliriz:

DEHB tedavisi bireysel ihtiyaçlara göre şekillenir ve ilaç tedavisi, davranışsal terapi, aile terapisi ve psikoeğitim, eğitimsel destekler olmak üzere farklı yaklaşımlar içerir.

DEHB ile yaşamak zorluklar içerebilir, ancak doğru tedavi ve destek ile bu bozuklukla başa çıkmak mümkündür. Erken teşhis ve tedavi, yaşam kalitesini artırabilir ve bireyin potansiyelini en üst düzeye çıkarmasına yardımcı olabilir. Eğer DEHB belirtileri gösteren bir çocuğunuz veya yakınınız varsa bir uzman psikologtan yardım almayı ihmal etmeyin.